تفاوت فيبر نوری om3 و om4
الیاف چند حالته (MMF) نوعی فیبر نوری است که بیشتر در ارتباطات در مسافت های کوتاه استفاده می شود ، به عنوان مثال ، داخل ساختمان یا محوطه دانشگاه. کابل فیبر نوری چند حالته دارای یک هسته بزرگتر ، به طور معمول 50 یا 62.5 میکرون است که امکان انتشار چند حالت نور را فراهم می کند. به همین دلیل داده های بیشتری می توانند در یک زمان معین از هسته فیبر چند حالته عبور کنند. حداکثر فاصله انتقال برای کابل MMF در حدود 550 متر با سرعت 10Git / s است. این می تواند دورتر با سرعت پایین تر داده ، مانند رفتن به دور 2 کیلومتر با سرعت 100 مگابیت در ثانیه انتقال یابد.
انواع فیبر چند حالته؛
با استفاده از استاندارد ISO 11801 ، کابل های فیبر نوری چند حالته را می توان به الیاف OM1 ، فیبر OM2 ، فیبر OM3 ، فیبر OM4 و فیبر OM5 تازه منتشر شده طبقه بندی کرد.
فیبر OM3
الیاف OM3 همراه با ژاکت رنگی آبی است. مانند OM2 ، اندازه هسته آن 50 میکرومتر است ، اما کابل برای تجهیزات مبتنی بر لیزر بهینه شده است. OM3 از 10 گیگابیت اترنت در طول 300 متر پشتیبانی می کند. علاوه بر این ، OM3 قادر است از 40 گیگابیت و 100 گیگابیت اترنت تا 100 متر پشتیبانی کند ، با این حال ، 10 گیگابیت اترنت متداول است.
فیبر OM4
الیاف OM4 کاملاً با عقب با فیبر OM3 سازگار است و همان ژاکت آبی خاص را دارد. OM4 به طور خاص برای انتقال لیزر VSCEL توسعه داده شد و اجازه می دهد تا 10 پیوند پیوند تا حداکثر 550 مگابایت در مقایسه با 300M با OM3 داشته باشد. و با استفاده از یک اتصال دهنده MPO قادر به اجرای 40/100 گیگابایت تا 150 متر است.
OM1 vs OM2 vs OM3 vs OM4 vs OM5 ؛ تفاوت چیست؟
تمایز اصلی بین الیاف چند حالته بر تفاوت های بدنی بستگی دارد. بر این اساس ، تفاوت فیزیکی منجر به سرعت و مسافت متفاوت داده انتقال می شود.
تفاوت جسمی
تفاوت فیزیکی عمدتا در قطر ، رنگ ژاکت ، منبع نوری و پهنای باند نهفته است که در جدول زیر توضیح داده شده است.
الیاف چند حالته می توانند محدوده مسافت های مختلف را با سرعت داده های مختلف منتقل کنند. شما می توانید مناسب ترین مورد را مطابق برنامه واقعی خود انتخاب کنید. حداکثر مقایسه فاصله فیبر چند حالته با سرعت داده های مختلف در زیر مشخص شده است.
تفاوت بین حالت تک و فیبر چند حالته چیست؟
تفاوت فنی
Core Diameter fiber فیبر حالت یک هسته دارای قطر قطر کوچک (8.3 تا 10 میکرون) است که فقط یک حالت از نور را میسر می کند. کابل فیبر نوری چند حالته دارای یک هسته قطر بزرگ (50 تا 100 میکرون) است که امکان پخش چند حالت نور را فراهم می کند.
Light Source devices دستگاه های چند حالته معمولاً از یک LED یا لیزر به عنوان منبع نور استفاده می کنند. در حالی که دستگاه های تک حالته از لیزر یا دیود لیزری استفاده می کنند تا نور تزریق شده به کابل تولید شود.
تفاوت کارکرد
فاصله: نور فاصله بیشتری را از داخل کابل تک حالته طی می کند. بنابراین فیبر چند حالته برای استفاده در مسافت کوتاه مناسب است و امکان انتقال مسافت تا حدود 550 متر در 10Git / s را فراهم می کند. وقتی مسافت بیش از 550 متر باشد ، الیاف تک حالت ترجیح داده می شوند.
قیمت fiber الیاف چند حالته معمولاً هزینه کمتری نسبت به فیبر حالت تک دارند.
پهنای باند – پهنای باند تک حالته از مولتی مد به اندازه 100000 گیگاهرتز بالاتر است.
اطلاعات بیشتر در مورد حالت تک در مقابل فیبر چند حالته را در اینجا کسب کنید: هزینه کابل کشی تک حالته در مقابل هزینه کابل کشی چند حالته
انواع اتصالات فیبر چند حالته
انواع اتصال فیبر چند حالته در گردش مانند ST، SC، FC، LC، MU، E2000، MTRJ، SMA، DIN و همچنین MTP & MPO و غیره وجود دارد. و LC هر کدام مزایا ، معایب و قابلیت های خاص خود را دارند. بنابراین چه تفاوت هایی وجود دارد و آنها برای اجرای شما چه معنایی دارند؟ این جدول از اتصالات فیبر چند حالته مشترک نمای کلی از نقاط قوت و ضعف را ارائه می دهد. در مورد اتصالات فیبر نوری که معمولاً استفاده می شود.
مزایای استفاده از فیبر چند حالته چیست؟
اگرچه کابل پچ فیبر یک حالت از نظر پهنای باند دارای مزیت است و برای مسافت های طولانی تر نیز می تواند دسترسی داشته باشد ، فیبر چند حالته به راحتی از مسافت های موردنیاز شبکه های مرکز داده و داده ها با هزینه ای چشمگیرتر از فیبر حالت تک پشتیبانی می کند. علاوه بر این ، کابل فیبر نوری چند حالته هنوز هم دارای بسیاری از مزایای قابل توجه است.
چارچوب چند کاربره بدون دخالت ضرر
ویژگی های فیبر چند حالته حمل چندین سیگنال به طور همزمان در همان خط. از همه مهمتر ، کل قدرت در داخل سیگنال ها تقریباً هیچ تلفاتی ندارد. بنابراین ، کاربر شبکه می تواند بیش از یک بسته را در کابل به طور همزمان ارسال کند و کلیه اطلاعات با هرگونه دخالت به مقصد منتقل می شود و بدون تغییر نگه می دارد.
پشتیبانی از پروتکل های چندگانه
فیبر چند حالته می تواند بسیاری از پروتکل های انتقال داده از جمله پروتکل های اترنت ، Infiniband و اینترنت را پشتیبانی کند. بنابراین می توان از کابل به عنوان استخوان پشتی یک سری برنامه های با ارزش بالا استفاده کرد.
مقرون به صرفه
با داشتن هسته فیبر بزرگتر و تحمل هم ترازی خوب ، فیبر و مولفه های چند حالته ارزانتر هستند و کار با سایر مؤلفه های نوری مانند کانکتور فیبر و آداپتور فیبر آسان تر است ، و کابل های چند لایه پچ برای کار ، نصب و نگهداری از فیبرهای تک حالته ارزانتر هستند. کابل ها
نتیجه
به دلیل ظرفیت و قابلیت اطمینان بالا ، معمولاً از فیبر چند حالته برای مصارف ستون فقرات در ساختمانها استفاده می شود. به طور کلی ، کابل mmf همچنان مقرون به صرفه ترین انتخاب برای برنامه های سازمانی و مرکز داده تا محدوده 500-600 متر است. اما این به معنای این نیست که بگوییم می توان فیبر تک حالته را با کابل فیبر چند حالته جایگزین کرد ، در مورد انتخاب یک سیم فیبر پچ تک حالت یا کابل پچ چند حالته ، همه اینها بستگی به برنامه های مورد نیاز شما ، فاصله انتقال را نیز دارد. بودجه کلی مجاز است.
در حقیقت ، تفاوت بین فیبر OM3 و OM4 فقط در ساخت کابل فیبر نوری است. تفاوت در ساخت و ساز به این معنی است که کابل OM4 از ضعف بهتری برخوردار است و می تواند در پهنای باند بالاتر از OM3 کار کند. دلیل این چیست؟ برای کار با اتصال فیبر ، نور حاصل از فرستنده VCSEL دارای قدرت کافی برای رسیدن به گیرنده در انتهای دیگر است. دو مقدار عملکرد وجود دارد که می تواند از این کاهش می یابد – میرایی نوری و پراکندگی معین.
کاهش میزان کاهش قدرت سیگنال نوری هنگام انتقال (dB) است. کاهش انرژی در اثر از بین رفتن نور در اثر اجزای منفعل مانند کابل ها ، شکاف های کابل و اتصالات ایجاد می شود. همانطور که در بالا ذکر شد اتصالات یکسان هستند بنابراین اختلاف عملکرد در OM3 در مقابل OM4 در از دست دادن (dB) در کابل است. فیبر OM4 به دلیل ساخت آن باعث کاهش تلفات کمتری می شود. حداکثر میرایی مجاز توسط استانداردها در زیر نشان داده شده است. می بینید که استفاده از OM4 در هر متر کابل تلفات کمتری به شما می دهد. ضررهای پایین به معنای این است که شما می توانید پیوندهای طولانی تری داشته باشید یا اتصالات جفت شده بیشتری در لینک داشته باشید.
نظرات کاربران