تداخل رادیویی ماهواره‌های جدید Starlink و تأثیر آن بر مطالعات کیهانی

ماهواره‌های جدید Starlink که توسط SpaceX به مدار پرتاب می‌شوند، به طور قابل توجهی تداخل رادیویی بیشتری نسبت به نسخه‌های قبلی ایجاد می‌کنند. این تداخل می‌تواند تأثیرات جدی بر مطالعات کیهانی و رصدهای نجومی داشته باشد. در این گزارش، به بررسی این تداخل و پیامدهای آن پرداخته می‌شود.

افزایش تداخل رادیویی

ماهواره‌های نسل دوم Starlink تا ۳۲ برابر بیشتر از نسخه‌های قبلی امواج رادیویی ناخواسته منتشر می‌کنند. این امواج تا ۱۰ میلیون برابر روشن‌تر از ضعیف‌ترین منابع نجومی هستند که با تلسکوپ‌های رادیویی مانند LOFAR مشاهده می‌شوند.

مشاهدات و یافته‌ها

مطالعات انجام شده با تلسکوپ رادیویی LOFAR در هلند نشان داده است که از ۶۸ ماهواره Starlink مشاهده شده، ۴۷ ماهواره امواج رادیویی ناخواسته با فرکانس بین ۱۱۰ تا ۱۸۸ مگاهرتز منتشر می‌کنند. این امواج از الکترونیک داخلی ماهواره‌ها نشأت می‌گیرند و به عنوان یک منبع غیرمنتظره از تداخل علمی شناخته شده‌اند.

پیامدهای تداخل رادیویی

تداخل رادیویی ناشی از ماهواره‌های Starlink می‌تواند مشاهدات نجومی را مختل کند و داده‌های علمی را غیرقابل استفاده کند. این تداخل به ویژه برای تلسکوپ‌های حساس مانند Square Kilometer Array Observatory (SKAO) که هشت برابر حساس‌تر از LOFAR است، مشکل‌ساز خواهد بود.

نیاز به مقررات

با توجه به افزایش تعداد ماهواره‌های در مدار، نیاز به مقررات بهتر برای مدیریت انتشار امواج رادیویی از ماهواره‌ها احساس می‌شود. در حال حاضر، هیچ مقرراتی برای محافظت از تلسکوپ‌های رادیویی زمینی در برابر تداخل رادیویی از ماهواره‌ها وجود ندارد.

اقدامات پیشنهادی

محققان و شرکت SpaceX در حال مذاکره برای یافتن راه‌حل‌هایی برای کاهش انتشار امواج رادیویی ناخواسته هستند. اقداماتی مانند محافظت از باتری‌های ماهواره می‌تواند به طور قابل توجهی سطح تابش را کاهش دهد.

نتیجه‌گیری

تداخل رادیویی ناشی از ماهواره‌های جدید Starlink یک چالش جدی برای نجوم رادیویی است. با افزایش تعداد ماهواره‌ها، این مشکل احتمالاً تشدید خواهد شد. بنابراین، نیاز به مقررات و اقدامات فوری برای محافظت از مطالعات علمی و رصدهای کیهانی ضروری است.